| medewerker in beeld: Edward strijkert |
Je werkt hier al 26 jaar! Hoe zou je de bedrijfscultuur omschrijven, wat maakt Voorbij nou echt Voorbij?
Toen ik hier in dienst kwam was Voorbij een echt familiebedrijf. Met z’n allen werkten we heel hard en iedereen stond er voor elkaar en voor het bedrijf. We maakten alles. In 1996 werden we overgenomen door TBI en in 2004 verhuisden we naar Westpoort. Grote veranderingen dus en daardoor ontstond er ook een andere focus. In de bouwvak van 2015 is het roer radicaal omgegaan door de fabriek compleet te verbouwen tot een geautomatiseerde en gerobotiseerde fabriek waar iedere 2 uur een compleet casco van 16 elementen van de band rolt.
De betrokkenheid en het voor elkaar klaar staan zijn er nog steeds. Maar Voorbij is professioneler geworden, er is nu een duidelijke focus op een aantal markten en producten, terwijl we voorheen alles maakten. Dat geeft rust en overzicht in het bedrijf. We werken nog steeds hard maar veel gerichter, heel prettig om mee te maken.
Wat houdt je functie als productieleider in?
Heel simpel: zorgen dat het productieproces zo goed mogelijk verloopt, qua planning, kwaliteit, takttijden, en ik ben het aanspreekpunt van teamleden in de productielijn. Om dit te bereiken proberen we zoveel mogelijk te standaardiseren zodat we een zekere snelheid en uniforme hoge kwaliteit behalen.
| We werken bijvoorbeeld aan het voorspellen van de takttijden per positie voor ieder uniek element. Door de takttijden te voorspellen per positie per element kan een productievolgorde bepaald worden die optimaal is voor de doorstroming. Dit is een voorbeeld van ontwikkelingen waar ik mee bezig ben. |
 |
Hoe flexibel is de productie van Voorbij Prefab?
Wij bieden heel veel flexibiliteit. Juist door onze robotisering is elke mal uniek, afmetingen per element, de sparingen, plaatsen van wandcontactdozen, de robot maakt de mal volautomatish in 6 minuten. Daar bieden wij volledige vrijheid in en dat is een absolute meerwaarde van Voorbij Prefab.
Partnership vinden wij heel waardevol en samen met onze partners zoeken wij altijd naar mogelijkheden om hun wensen mogelijk te maken. Dat kan om kleine maar ook grote innovaties gaan. In deze nieuwsbrief komen een aantal innovaties aan bod. Onze uitdaging om deze gewenste innovatie te verwerken in onze strak aangestuude productieproces.
Andere werktijden, zoals verlengde diensten, hoe is dat voor jou?
Het was wel even wennen. Zelf werk ik 5 x 8h, van 6.00 - 15.00 uur. Terwijl de productie dan nog doorloopt. Om 15.00 uur draag ik het stokje dan ook over aan mijn collega productieleider. Dat is nieuw want voorheen, toen we enkel een dagdienst draaiden, was ik bij de gehele dagproductie. Nu ga ik naar huis terwijl we nog produceren en dat is wennen voor me, zeker als er net een probleem in de lijn is. Maar het overdragen en loslaten gaat steeds beter. Het voelt ook goed, ik merk dat ik veel meer rust heb waardoor ik nu bijvoorbeeld in mijn privé leven ook meer tijd heb voor andere dingen.
Zoals wat dan? Mijn passie is kickboksen. Ik ben dus veel in sportschool te vinden en geef ook les. In het weekend ben ik scheidsrechter bij kickboks wedstrijden. Echt geweldig om te doen. Ik werk nu met mijn helden van vroeger!
 |
 |
Het kickboksen heb ik altijd naast m’n werk gedaan. In mijn jeugd ben ik begonnen met judo en ben toen overgestapt naar Thai boksen en weer later naar kickboksen. Ook mijn gezin is volop aan het boksen. Sport is dus heel belangrijk in ons gezin! En door de andere werktijden heb ik daar ook meer ruimte voor gekregen en dat is heel prettig.
Je bent vorig jaar mee geweest met de TBI Bouw reis naar Vietnam.
Hoe was dat?
In één woord geweldig! TBI heeft een samenwerking met Habitat for Humanity. Een charitatieve stichting die mensen ondersteunt bij de bouw van een eigen huis zodat zij zelfstandig een beter bestaan kunnen opbouwen en daar organisaties en mensen bij betrekken. Met 11 TBI deelnemers hebben wij een gezin, Tuan en Tuyet en hun zoon Quynh en dochter Nga geholpen met het bouwen van hun nieuwe huis. Zij woonden in rieten huisje dat naast de bouwplaats stond.
Het was heel voldoening gevend om voor dit geweldige gezin mijn handen uit de mouwen te steken zodat zij een betere toekomst hebben. Tuan is boer en moet de hele dag hard werken. Hun grootste wens is dat hun twee kinderen later kunnen studeren.
Het was voor mijn een leerschool om de andere kant van het leven te zien. Ze waren zeker niet zielig, en ik ging er niet met een triest gevoel weg. En ik ben ook een beetje jaloers op hun simpele, niet van regels vergeven leven. Ondanks hun armoede is het onbezorgde heel mooi om te zien in het leven daar. Het was een bijzondere week met heel veel indrukken en het heeft mijn leven en mij als persoon echt verrijkt. |
|
|
|
|
